پرسشنامه (1)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏به نام خدا
‏پاسخگوی محترم:
‏پرسشنامه زیر شامل فهرستی از سؤالات درباره ‏رفتار ‏شهروندي ‏سازمانی‏ مدیران‏ و عوامل مرتبط با آن‏ است. سؤالات پاسخ درست یا غلط ندارند، زیرا الزاماً یک پاسخ بهتر از پاسخهای دیگر نیست. از شما پاسخ دهنده گرامی خواهشمندیم که در کمال دقت و صداقت به پرسش‏‏ها پاسخ داده و ما را در تحقق اهدافمان یاری رسانید. پیشاپیش از همکاری شما کمال تشکر را داریم.
‏ برای آشنایی با مفهوم‏ "‏ ‏رفتار ‏شهروندي ‏سازمانی‏"‏ ذیلاً تعاریفی آروده شده است تا زمینه پاسخگویی به سؤالات مورد نظر برایتان فراهم آید.
‏رفتار ‏شهروندي ‏سازمانی، رفتارهایی ‏فراتر ‏از ‏وظیفه ‏و ‏افزون ‏بر ‏نقش ‏هستند که ‏کارکنان ‏به ‏منظور کمک ‏به ‏دیگران ‏و ‏سازمان ‏انجام ‏می ‏دهند. ‏ماهیت ‏این ‏رفتارها بگونه ‏اي ‏است ‏که ‏اختیاري، ‏داوطلبانه ‏و خودخواسته اند ‏و ‏نظام ‏پاداش ‏و ‏تنبیه ‏سازمانی تأثیر ‏زیادي ‏بر ‏آنها ‏ندارد ‏(ارگان، ‏پادساکوف ‏و ‏مکنزي، ‏2006).‏ ‏رفتار ‏شهروندي ‏سازمانی‏ رفتاری کـه از روی مـيل و اراده فـردی بوده و بطور‌ مستقيم‌ يا صريح از طريق سيستم پاداش‌ رسمی‌ سازمانی مـورد‌ تقدير‌ قرار‌ نمی‌گيرند‏،‏ ولی باعث ارتقاء‌ عملکرد اثر بخش سازمان می‌گردند‏ (مارکوزی و اکسین، 2004).‏ ‏رفتار شهروندی سازمانی به عنوان يک منبع اجتماعی که از طريق تبادل رفتار که پاداش‌های اجتماعی دريافـت مـی‌کنند‏،‏ مورد ملاحظه قرار می‌گيرد. بنابراين وقتی کارکنان احساس می‌کنند‏،‏ گويا چيزی از‌ سـازمان‌ دريافـت می‌کنند‌‏،‏ رفتار شهروندی آنها بيشتر خواهد شـد‏ (آنگ و همکاران، 2003).‏
‏اورگان ‏رفتار ‏شهروندي ‏سازمانی ‏را به عنوان‌ نوعی‌ رفتار کارکنان سازمان‌‌ها تـعريف مـی‌کند کـه‌ عملکرد‌ اثر‌ بخش‌ سازمان‌ را بدون توجه‌ به‌ اهداف بهره‌وری فردی هـر کـارمند ارتقاء می‌دهد. عناصر کليدی OCB ‏عبارتند از:
‏يک نوع رفتاری است‌ فراتر‌ از‌ آنچه که برای کارکنان سازمان بطور رسـمی‌ تـشريح‌ گـرديده‌ است‌.
‏يک‌ نوع‌ رفتاری است که بصورت اختياری و بر اساس ارادة فردی مـی‌باشد؛
‏رفـتاری اسـت که بطور مستقيم پاداشی به دنبال ندارد و يا از طريق ساختار رسمی سازمانی مورد قدردانی‌ قـرار نـمی‌گيرد؛
‏رفـتاری است که برای عملکرد سازمان و موفقيت عمليات سازمان خيلی مهم است‏(کاسترو و همکاران، 2004).