مبانی نظری و ادبیات تحقیق آسم

قسمتی از متن:

آسم

آسم سندرمی است که توسط انسداد مجاری هوایی مشخص می شود،ومی تواند به طور چشمگیری متغیر باشد.اختلال آسماتیک نوع خاصی ازالتهاب مجاری هوایی است که موجب می شود این مجاری نسبت به مجاری غیر آسماتیک، به طیف وسیعی از محرک ها پاسخ دهند؛ این موضوع منجربه تنگ شدن بیش ازحد مجاری هوایی می شود و در نتیجه جریان هوا کاهش خواهد یافت و علائم ویزینگ و تنگی نفس بروزمی کند. تنگ شدن مجاری هوایی معمولاً قابل برگشت است ولی دربعضی ازبیماران مبتلا به آسم مزمن احتمال انسداد بدون بازگشت مجاری هوایی وجوددارد. شیوع جهانی رو به افزایش آسم، بارزیادی که به بیماران تحمیل می شود وهزینه های بالای مراقبت های سلامتی منجربه شده است که تحقیقات زیادی روی مکانیسم و درمان این بیماری صورت گیرد.

شیوع
آسم یکی ازشایع ترین بیماری های مزمن در جهان است و اخیراً در حدود300میلیون نفر را درگیر نموده است. میزان شیوع آسم در کشورهای توسعه یافته طی30سال گذشته افزایش یافته است، اما به نظرمی رسد که این روند تثبیت گشته است و حدود12-10% بالغین و15% کودکان تحت تاثیر این بیماری قرار گرفته اند. درکشورهای درحال وتوسعه که شیوع آسم خیلی پایین تربوده است، میزان بروز روبه افزایش دیده شده است که به نظر می رسد با شهرنشینی مرتبط باشد.درزمان مشابهی میزان شیوع آتوپی و سایر بیماری های آلژیک دیگر افزایش یافته است، این موضوع بیانگر این است که دلایل این روند افزایشی به احتمال زیاد سیستمیک است و فقط مربوط به ریه ها نمی باشد. این مشاهدات اپیدمیولوژیک نشان می دهند که در جامعه بیشترافراد احتمالاً به علت داشتن استعداد ژنتیکی تحت تاثیر آسم قرارخواهند گرفت. بیشتر افراد مبتلا آسم در کشور های پیشرفته، آتوپیک هستند و نسبت به مایت گرد و غبار(درماتوفاگوئیدس پترونیسینوس) وسایر آلژن های محیطی، حساسیت دارند.آسم اغلب اوقات توسط اثرات سیگار روی ریه ها پیچیده تر می شود. بنابراین، اعتماد کردن به تاریخچه ای که بیماران بزرگسال ارائه می دهند، دشوارمی باشد. آسم می تواند در هر سنی وجود داشته باشد و پیک سنی آن در3سالگی است. درکودکی، میزان ابتلای مردان نسبت به زنان 2به1 است ولی این نسبت جنسی در بزرگسالان یکسان می شود. عقیده رایجی که می گویند آسم بعد از رشد در بچه ها از بین می رود تا حدی توجیه شده است. مطالعات طولانی مدت که بچه ها را تا وقتی که به40 سالگی برسند، پیگیری کرده است، بیانگر این مطلب می باشد که در بسیاری از افراد مبتلا،طی بلوغ علائم آسم از بین می رود ولی در بعضی از افراد طی بزرگسالی آسم باز خواهد گشت به خصوص در کودکانی که علائم مداوم و آسم شدید داشته اند. بزرگسالان مبتلا به آسم (به ویژه آنهایی که بیماری شان طی دوران بلوغ شروع شده است)، به ندرت ممکن است که به طوردائم بدون علامت شوند. شدت آسم دریک بیمار به طور چشمگیری تغییر نمی کند؛ در حالی که که بیماران مبتلا به فرم شدید از همان ابتدا بیماری شان شدید بوده است. مرگ و میرناشی از آسم غیر معمول می باشد و در دهه گذشته در بسیاری از کشورهای پیشرفته به طور پایداری کم شده است. افزایش مرگ و میر ناشی ازآسم دردهه ی 1960دربسیاری ازکشور ها دیده شد و با مصرف آگونیست های آدرنرژیک کوتاه اثرمرتبط بوده است(به عنوان درمان نجات بخش)
و...