مبانی نظری و ادبیات تحقیق جهانی­ شدن

قسمتی از متن:

جهانی­ شدن

جهانی­شدن واژه رایج دهه 1990میلادی است. از جهانی­شدن با عناوینی چون قرن دهکده الکترونیک جهانی، پیدایش قبیلهجهانی، انقلاب اطلاعاتی، فشردگی زمان و مکان، گسترش جهان-­آگاهی، پایان جغرافیا نیز یاد شده است(اختر محققی، 1386). جهانی­شدن فرایندی از تحول است که مرزهای سیاسی و اقتصادی را کمرنگ کرده، ارتباطات را گسترش داده و تعامل فرهنگ­ها را روز افزون می­کند. از جنبه­های مهم فرآیند جهانی­شدن، افزایش وابستگی متقابل میان کشورها از طریق گسترش ارتباطات تجاری است. جهانی­شدن یک پدیده چند بعدی است که آثار آن قابل تسری به فعالیت­های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، حقوقی، فرهنگی، نظامی و فناوری است. امروزه در بحث از جهانی­شدن، به ویژه در بعد اقتصادی آن مصادیق خاصی برداشت می­شود. به طور مشخص، آغاز فرایندی که امروزه از آن به عنوان جهانی­شدن اقتصاد یاد می کنیم به اواخر قرن نوزده میلادی یعنی حدود سال­های 1870 باز می­گردد(طیب نیا و زندیه 1387).

جهانی­شدن مفهومی است چند بعدی که ابعاد مختلف حیاتی انسانی از جمله ابعاد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، زیست محیطی را شامل می­شود.

جهانی­شدن اقتصاد را می­توان مترادف با آزاد­سازی اقتصادی در سطوح ملی و بین­المللی نیز دانست. منظور از آزاد­سازی اقتصادی، خصوصیسازی، کاهش مداخله دولت در اقتصاد و حرکت به سوی بازار آزاد است و منظور از آزادسازی بین­المللی کاهش موانع بر سر راه تجارت کالا و خدمات، جریانات سرمایه و انتقال تکنولوژی است(طیب نیا و زندیه، 1387).

از جنبه­های مهم فرآیند جهانی­شدن افزایش وابستگی متقابل میان کشورها از طریق گسترش ارتباطات تجاری است(بنیگنو[1]، 2008).

جهانی­شدن فرآیند و تحولی است که مرزهای سیاسی و اقتصادی را کمرنگ می­کند و در نهایت آنها را از بین می­برد(رضوی و سلیمی­فر، 1392). در­نتیجه تحرک روز افزون منابع، تکنولوژی، کالا و خدمات، سرمایه و حتی نیروی انسانی در ماورای مرزها سهل­تر صورت می­گیرد. خلاصه آنکه جهانی­شدن، مجموعه­ای پیچیده از جریان­هایی است که به وسیله ترکیبی از تاثیرات سیاسی و اقتصادی هدایت می­شوند(سلمان پور و همکاران، 1389)

ابعاد جهانی­ شدن