كارگزار تكنولوژي
امروزه همه ميدانند كه اينترنت و شبكهي جهانگستر وب، پيامآور ظهور دوره جديدي بنام عصر دانش و وداع با عصر صنعتي است. در عصر صنعتي كه در دهه1890 آغاز گرديد بر توليد و توزيع انبوه تاكيد ميشد. اما در عصر دانش، آنچه كه موجب موفقيت تجارت و صنعت ميشود، دانش بشر است. اين دارايي نامشهود به عنوان سرمايهفكري شناخته ميشود و گسترش سرمايهفكري، حوزه حياتي ايجاد منفعت است(مجتهدزاده، 1382، 7). محيط كسب و كار مبتني بر دانش، نيازمند رويكردي است كه دارايي هاي نامشهود جديد سازماني مثل دانش و شايستگي هاي منابع انساني، نوآوري، روابط با مشتري، فرهنگ سازماني، نظام ها، ساختار سازماني و غيره را در برگيرد. در اين ميان، نظريه سرمايه فكري توجه روزافزون محققان دانشگاهي و دست اندركاران سازماني را به خود جلب كردهاست(قليچ لي و همكاران، 1385، 126).
در سال 1982، از هر صد دلار سرمايهگذاري در سهام شركتهاي توليدي آمريكا، 62% از اين سرمايهگذاري صرف داراييهاي مشهود ميشد و داراييهاي مشهود سهم عظيمي از ارزش بازار شركتها را در بر ميگرفتند. اما در سال 1999، اين درصد به 16% رسيد يعني حدود 84% از ارزش بازار شركت را سرمايههاي فكري تشكيل ميداد. اين افزايش نسبت دارايي هاي نامشهود به كل ارزش بازار شركتها، اهميت توجه به سرمايه فكري را نشان ميدهد. همچنين در شرح اهميت موضوع بايد گفت كه نتايج تحقيقات نشاندادهاست كه شركتهايي كه از سطح بيشتري از كنترل و تمركز روي دارايي هاي نامشهود خود برخوردارند به نسبت شركتهايي كه نسبت به اين داراييها و بطور اخص سرمايه هاي فكري بيتوجه اند، داراي عملكرد و بازگشت سرمايه بهتر و نوسان قيمت سهام اين شركتها كمتر بوده است(برامهندكار، 2007).
امروزه همه ميدانند كه اينترنت و شبكهي جهانگستر وب، پيامآور ظهور دوره جديدي بنام عصر دانش و وداع با عصر صنعتي است. در عصر صنعتي كه در دهه1890 آغاز گرديد بر توليد و توزيع انبوه تاكيد ميشد. اما در عصر دانش، آنچه كه موجب موفقيت تجارت و صنعت ميشود، دانش بشر است. اين دارايي نامشهود به عنوان سرمايهفكري شناخته ميشود و گسترش سرمايهفكري، حوزه حياتي ايجاد منفعت است(مجتهدزاده، 1382، 7). محيط كسب و كار مبتني بر دانش، نيازمند رويكردي است كه دارايي هاي نامشهود جديد سازماني مثل دانش و شايستگي هاي منابع انساني، نوآوري، روابط با مشتري، فرهنگ سازماني، نظام ها، ساختار سازماني و غيره را در برگيرد. در اين ميان، نظريه سرمايه فكري توجه روزافزون محققان دانشگاهي و دست اندركاران سازماني را به خود جلب كردهاست(قليچ لي و همكاران، 1385، 126).
در سال 1982، از هر صد دلار سرمايهگذاري در سهام شركتهاي توليدي آمريكا، 62% از اين سرمايهگذاري صرف داراييهاي مشهود ميشد و داراييهاي مشهود سهم عظيمي از ارزش بازار شركتها را در بر ميگرفتند. اما در سال 1999، اين درصد به 16% رسيد يعني حدود 84% از ارزش بازار شركت را سرمايههاي فكري تشكيل ميداد. اين افزايش نسبت دارايي هاي نامشهود به كل ارزش بازار شركتها، اهميت توجه به سرمايه فكري را نشان ميدهد. همچنين در شرح اهميت موضوع بايد گفت كه نتايج تحقيقات نشاندادهاست كه شركتهايي كه از سطح بيشتري از كنترل و تمركز روي دارايي هاي نامشهود خود برخوردارند به نسبت شركتهايي كه نسبت به اين داراييها و بطور اخص سرمايه هاي فكري بيتوجه اند، داراي عملكرد و بازگشت سرمايه بهتر و نوسان قيمت سهام اين شركتها كمتر بوده است(برامهندكار، 2007).
فایل دانلودی حاوی فایل پاورپوینت است